لحن کلام نیز یک نوع موسیقی است.

دل را زبانی نباشد لیکن لحن ها و آهنگ و موسیقی را خوب می شناسد و با آن ارتباط برقرار میکند.

صدای سکوت با نغمه های بلبلان و پرندگان می شکند.

و انسان را بیاد زیبائی های طبیعت و آفرینش آن می اندازد.

صدای وحشتناکی چونان بمب باران از پنجره ماشین جوانی بگوش می رسد.

و تو را بیاد میدان جنگ می اندازد.

دل را زبانی نباشد لیکن با موسیقی حال و هوای خود را بنمایش می گذارد.

دل اگر با موسیقی باشد ، فکر ، اعضای بدن را با هم آهنگ می کند.

و چون این شد، کل بدن به یک هماهنگی خواهد رسید.

لحن کلام نیز یک نوع موسیقی است.

موسیقی که ضمن حرف زدن، با آن نواخته می گردد.

اگر دل از این لحن خوشش بیاید دل به آن می دهد و همه اعضای بدن نیز چونان عمل می کنند.

حتما" از قدرت سخن وری بزرگان سیاست در تعجب بوده اید.

اینان لحن مورد نظر را دارند. لحنی که درست برابر دلخواه مخاطبان خودشان بوده است.

آری هنر لحن بیان مناسب با مطلب و مخاطب هنر مهمی است.

لحن های آرام سبب احساس امنیت و لحن های تند سبب احساس خطر در فکر است.

بسیاری از کلاه برداران بر این موضوع مشرف هستند. لذا خیلی مراقب باشیم.

گفتارهای درونی ما، همان آنهائی که ما 24 ساعت با خودمان می گوئیم. معمولا بی لحن و آهنگ هستند. لذا بی تاثیر و جدای از زبان دل.

زبان دل زبان لحن و آهنگ است.

پس اگر می خواهی هم آهنگی بین دل، مغز ، جسم در همه اوقات داشته باشیم، می بایست این لحن درونی را بطور شایسته ای بازسازی کنیم.

من به شخصه لحن آرام و محکم را دوست دارم.

موسیقی آرام و محکم را دوست دارم.

عشقی آرام و محکم را دوست دارم.

دوست آرام و محکم را دوست دارم.

ماشین آرام و محکم را دوست دارم.

عقیده ای آرام و محکم را دوست دارم.

من طبلی تو خالی که فقط گروم، گروم صدا می کند را متنفرم.